Dla nas, dla lewicy, rodzina to ludzie, dla prawicy - ideologia. Prawicowe mówienie o rodzinie to forma walki politycznej: z jednej strony straszenie, że trzeba jej bronić, bo jest zagrożona, z drugiej tworzenie zideologizowanej wizji rodziny, która jest nieosiągalna. Bo to wizja, która nie ma nic wspólnego z rodzinami z krwi i kości, jakie faktycznie żyją w Polsce. A one mają swoje blaski i cienie, no i, przede wszystkim, są różne - mama samodzielnie wychowująca dziecko, para z dwójką dzieci, rodzina patchworkowa, związek nieformalny, bezdzietne małżeństwo. Ale kiedy prawica mówi o rodzinie, w zasadzie nie wiadomo, do kogo mówi, bo co rusz z tej definicji kogoś wyklucza. I zostaje abstrakcyjna opowieść na potrzeby polityki zamiast odpowiedzi na prawdziwe problemy, z jakimi mierzą się rodziny w codziennym życiu.
PiS powiedział Polakom: „Macie 500 zł, radźcie sobie sami”
Upominamy się o bezpieczeństwo każdej rodziny - tej rzeczywistej, a nie z wyobrażeń spin doktorów prawicy, to po pierwsze. Po drugie - odpowiadamy na faktyczne, a nie zmyślone problemy. A odpowiadamy w sposób systemowy - to zaś kolejna różnica między lewicową a prawicową polityką. Bo flagowy program PiS - 500 plus - choć w pierwszych latach odegrał ważną rolę w poprawie budżetów domowych, to za mało.
Oczywiście należy go utrzymać, nie ma wątpliwości. Ale poprzestając wyłącznie na transferach finansowych, PiS powiedział Polakom: „Macie 500 zł, radźcie sobie sami”. A co z opieką stomatologiczną, co z psychologiem dla dziecka, co z mieszkaniem, gdy nie stać na kredyt, co z dojazdem do pracy, kiedy paliwo drożeje, a autobusu we wsi jak nie było, tak nie ma? Dziś, kiedy przez inflację te 500 zł jest warte ok. 350 zł, coraz więcej Polaków domaga się rozwiązań systemowych: budowy mieszkań na wynajem, psychologa w każdej szkole, naprawdę bezpłatnej ochrony zdrowia. Domaga się, ale tego nie dostaje. I czuje się, słusznie, oszukana.
Każda rodzina zasługuje na bezpieczeństwo
W pierwszych latach rządów PiS mogło się wydawać, że partia zaproponowała wyborcom pewien układ. Damy większą osłonę socjalną, zaczniemy nadrabiać to, co liberałowie zaniedbywali, w zamian zrobimy, co nam się podoba, w innych dziedzinach - sądownictwa, praw człowieka, mediów. Jednak PiS i z tej umowy już się nie wywiązuje. Zaostrza ton krucjaty wobec osób LGBT, zakazuje aborcji, demoluje wymiar sprawiedliwości, ale nie jest już w stanie „dowieźć” drugiej części umowy z zapewnieniem bezpieczeństwa materialnego. Pewności jutra. Zaspokojenia podstawowych potrzeb, ale też aspiracji - bo przecież obietnica była, że będzie lepiej, a nie gorzej. Tymczasem ludziom żyje się coraz trudniej, coraz biedniej i coraz niepewniej. Dostają rachunki i widzą, że coś jest nie tak. I to zaczyna wkurzać. A jednocześnie spada akceptacja dla ostrego kursu władzy przeciwko prawom człowieka. Poparcie dla złagodzenia prawa dotyczącego aborcji rośnie nawet w elektoracie PiS. Wzrasta zrozumienie, że każda rodzina zasługuje na bezpieczeństwo, że potrzeby różnych grup i osób są uniwersalne. W badaniu zleconym przez organizację Miłość nie wyklucza wyszło, że ponad połowa Polaków nie tylko opowiada się za związkami partnerskimi, lecz również za tym, aby dla zapewnienia bezpieczeństwa dziecku partnera para jednopłciowa mogła wziąć ślub.
Agnieszka Dziemianowicz-Bąk, posłanka
Dziennik Gazeta Prawna, 08.07.2022